Saldırganlık ile ilgili değişkenler
 

Çevresel faktörlerin rolü
Biyolojik etkilerin önemine ek olarak, çocuğun davranışı üzerinde çevrenin etkisini anlamak da çok önemlidir. Çocuk üzerinde, onun günlük ortamda ilişki kurduğu insanlar ve durumların, daha geniş sosyal faktörler kadar büyük önemi vardır. Goldstein, çocuk ve onu kuşatan çevresel alandan odaklanan gelişimsel saldırganlığı inceleyen ekolojik yaklaşımı geliştirmiştir. Goldstein saldırganlığı, kişi-çevre etkileşimi olarak görür ve bu bağlamı bireysel, yerel ve makrosistemdeki risk faktörlerini açıklamada kullanır

Ailenin rolü
Çocuğun sosyal ve duygusal gelişiminin temel kuruluşu olarak, aile unsurunun çocuktaki saldırganlığın gelişimindeki rolü bir belirleyici olarak açıklanır. Berkowitz, antisosyal davranışa ilişkin ailenin çocuğa kötü davranışının çeşitli şekillerinden bahseder. Bu kötü davranma, fiziksel ve duygusal kötüye kullanma, uygunsuz disiplin ve ailesel reddi içerebilir. Bu faktörler, sıklıkla ailedeki izolasyonda görülebilir ve bir örüntü parçası olarak düzenli şekilde kaydedilir. Ayrıca, fiziksel ceza kullanan ailede sıklıkla çocuk zayıf bir benlik imajına sahiptir ve reddedilir. Bu kötü davranma örüntüsü sürekli olduğunda, çocukta saldırganlığın gelişmesinde çok etkili olabilir. Ayrıca Berkowitz, kötü davranma örüntülerinin etkilerini fark etmede, uygun olmayan ailesel tekniklerde bireysel faklılıkların öneminin düşüklüğüne vurgu yapmıştır
Akran etkileşimleri

Çocukların gelişiminde diğer önemli bir sosyal bağlam akran grubudur. Çocuklar, yaşıtlarını gözleme ve onlarla etkileşimleri aracılığıyla kendilerinin ve diğerlerinin saldırgan davranışlarının etkililiği hakkında fikir edinirler. Okul öncesi yıllar boyunca özellikle, küçük çocuklar haklarını savunmayı denerler ve saldırgan veya muhalif davranışlar aracılığıyla sosyal hiyerarşiye tırmanırlar. Normal gelişimsel döngü boyunca, çocuğun sosyal grup içindeki bu erken saldırganlık eğilimi çocuğun olgunlaşması olarak algılanır ve grup hiyerarşileri daha statik olur. Bu gruplar zaman içinde yapışık olur ve kendi kimliklerini geliştirir, rakip grup üyeleri için saldırganlıklarını korurlar. Saldırgan çocuklarda ayrıca bu yörüngeler gruplarının sosyal bağlamı aracılığıyla değiştirilir.