Genel Forumlar Haylazforum.Net

Genel Forumlar Haylazforum.Net (https://haylazforum.net/)

- Serbet Kürsü (https://haylazforum.net/84-serbet-kursu/)

- - Hal-i Ahval (https://haylazforum.net/serbet-kursu/6314-hal-i-ahval.html)

" İnsan kendini her zaman yunmuş, arınmış ve aydınlanmış hissedemiyor;
pazar öğle sonu, sonu başından belli ‘hayatı seviyorum’ filmlerine gidip, dönüşte bitki çayı içmeye benzemiyor hayat."

İnsan yalnızken yanında kendisine katlanması için birini arıyor. Üstelik en az 6 kişinin sığacağı kanepede tek başına kanal değişiyorken."

"İnsan hep iyi şeyler olsun diye bekliyor. harbiden bekliyor. kapısında bekliyor. koridorda bekliyor. soluklanmadan olmaz bu iş diye, gidiyor pencerenin yarım kalmış taraflarına yaslanarak bekliyor. ama işte insan beklerken yaşlanıyor. saçların ağarması gibi değil ama. içinin göçüp gitmesi gibi bekliyor.

"Bazı şeyler eskimiyor. yerleri değişiyor sadece. şehirler, evler ve valizler değiştiriyorlar. ama yerlerinden tek santim taviz vermiyorlar. değiştirmenin gafletinde bulunuyorsun bir süre. uğraşmanın ne kadar yersiz olduğunu görüyorsun. sonra, çok sonra ama bir köşeye çekilip kabul ediyorsun. sineye çekmek gibi değil ama. ellerini havaya kaldırıp teslim olmak gibi."

"Yaşlanmak bir dağa tırmanmak gibidir, çıktıkça yorgunluğunuz artar nefesiniz daralır ama görüş açınız genişler."

"Her insan fotoğraflarda güzel çıkmadığını düşünür. Aslında en güzel oldukları yerler fotoğraflarıdır. Öylece dururlar çünkü. Yalan söylemezler, nankör olmazlar, arkadan konuşamazlar, kalbini kıramazlar, ihanet edemezler. Fotoğraflar sadece susar, bakar..."

"İnsanlarda fotoğraflar gibi; ne kadar büyütürsen, o kadar düşüyor kalitesi..."

" Üstüne bilgelik ışığı düşmüş, pırıl pırıl parlayan elmastır, seçilmiş yalnızlık! Aslı “tercihli yalnızlıktır…” Kurgusu, hayatın tüm renklerini kendi başına boyamak üzerinedir. Kapıyı istediğin zaman açıp istediğin zaman kapatabilme özgürlüğünün efendisi olmaktır, seçilmiş yalnızlık! Kah inzivaya çekilmek olur adı, dışarıdan bakana; kah pejmürde bir delisindir sokaklarda keyfince taş sektiren, yahut dağ başında doğaya karışan…"

"Bazen bir şarkı duyarsın zihninde, daha önce dinlemediğin, duymadığın, tınılarını dinlersin, tanıdık gelir o sana, sanki sözlerini biliyor gibisindir, şarkı sözlerini biliyor gibisindir cümlenin başından sonuna kadar, bazen yeni bir şarkı keşfedersin, daha önce duymadığın, dinlersin, dinlersin…Bazen, sözler tanıdık gelir sana, yeniden duyuyor gibi olursun, aynı cümleler, aynı başlıklar altında, ama dinlediğin şarkı, eskisinden farklıdır. Yani bazen, şarkıyı ruhunda hissedersin, içine işler, seni sana anlatır gibi, farklı yorumlardan dinlersin ama o ilk yorum etkilemiştir seni, onu dinlemek istersin, aynı heyecanla, o dinlediğin ilk yoruma kendi yorumunu da katarsın, harmanlarsın. Bazen piyonadan çıkan sesten çok tuşlarının hareketine yoğunlaşırsın, şarkıyı duymazsın, bazen sadece gözlerini kapatıp notalarla dans edersin, es vermeden. Bazen sadece dinlersin, bazen söylersin, bazen sadece izlersin, bazense sen yön verirsin. Bazen sadece orkestra şefinin hareketine odaklanır gözlerini alamazsın, bazense orkestradaki çellonun sesini ayırt eder onu dinlersin. Yani bazen, anlatmak istersin, anlatamazsın, söylemek istediğini söyleyemez, tonlarca söz öbeği içinde kaybedersin."

Bazen bir söz yoktur.
O gün ne olduğunu özetleyecek zekice bir alıntı yoktur.
Bazen gün.
Sadece.
Biter. "