Bugün yine tavana diktim gözlerimi anne,
Dünden biraz daha uzun baktım..
Hadi dedim çök üzerime, hadi yerle bir et beni, canımı yak.
Karanlıktı, duymadı..
Sigaramda dudaklarımdan hiç eksik olmadı, gırtlağım duman lekesi, sesimi sorma hüzünlerin hilesi.
...
"Öyle bir acı sol yanımda, yara gibi biraz, biraz yar'a, yar'dan biraz da aldırma."
Bugün yine aynı şeyi düşündüm anne, ölmek istedikten hemen sonra,
Ben ölürsem dedim "sen" üzülürsün.
Sen ölürsen, ben o'nu daha çok özlerim, o'na daha muthaç bakar gözlerim,
Sen ölürsen, ben o dönsün diye daha çok dua ederim.
Herkes ölürse anne, tüm insanlar ölürse sende ölürsün, ben iki kez ölürüm, o öldü diye de ölürüm.
Anne !
Beni taşla.
Beni inkar et.
Beni burada unut ve yoluna devam et...
Çünkü daha aşık olacağım,
Daha çok canımı yakacaklar,
Ağlatacaklar beni ulu orta,
Biri çırılçıplak ortada bırakacak belki, diğeri yüzüme tükürecek, başkası bir küfür damgalayacak yüzüme.
Daha canımı okuyacaklar benim,
İlaçlarımın dozunu yükseltecek doktorlar,
Hem daha umutlarımı çalacaklar,
Hevesler bırakacaklar kursağımda,
Hayallerimi yıkacaklar.
Sonra biri gelecek !
Daha kahredecek beni,
Uykuları haram edecek gözlerime,
Beni mecbur bırakacak meylere.
Daha sarhoş olacağım, daha unutmak isterken birini diğerinin kollarında uyanacak, korkacağım.
Anne !
Beni kahredecekler daha,
Sırtımdaki paslı bıçakları saplayacaklar yüreğime,
Ama ben yine seveceğim,
Yine seveceğim anne !
Gururumu sakız gibi çiğneyip tükürecekler.
Anne beni inkar et !
Şimdilik öldüğünde, o'nu özleyecek kadar seviyorum seni.
Ama sen şimd git anne,
Daha doğduğuma pişman, sana düşman edecekler beni.
Nursen Yıldırım
|