Kaç bahar geçti bilmem, ellerin ellerimde..
Sesinle ısınırdım soğuk kış gecelerinde,
Sen gülerdin evinde, düğün evi neşesi çökerdi evime,
Bazen uyurdun benimle..
Sabah olmasın diye yalvarırdım saattlere sessizce..
...
Yağmura yakalanırdık şehrin göbeğinde,
Ne çatı altlarına koşardık, ne açardık şemsiye.
Sığınırdık birbirimizin gözlerine,
Taş yağsa hissetmezdik belki de..
Sonra unuttun beni yüreğinden çok uzak bir yerde,
Yabancısı olduğum bir memlekette,
Koşup uzaklaştın bir yarin koynundan diğerine..
Yol iz bilmezdim bilirdin, dönemedim geriye.
O gün söyledim son cümlemi, bırakıp şairliğimi vestiyere gizlice,
Ha sen gitmişsin, ha gelmiş ecel
"La ilahe illallah"
Döndüm geldiğim yere..
Nursen Yıldırım
|