Çırılçıplak uzanmıştın yanıma,
İlk kez bu kadar sızlamıştı içim bir sevişmenin ortasında.
İlk kez bu kadar çok ağlamıştım bir adamın koynunda.
Doğmasın diye güneş,
İlk kez bu kadar uzun yalvarmıştım Allah'a.
...
Biliyormuş gibi,
Sanki yıllar öncesinden fısıldanmış gibi kulağıma,
Uyuyamamıştım o gece,
Son kez sarıldığını hissetmiş gibi.
Yutkunamadım izlerken kirpiklerinin güzelliğini.
Ve sanki parmaklarıma sinsin diye kokusu ellerim saçlarına mühürlenmiş gibiydi.
İçimde karanlık bir orman,
İçimde kibrit sesleri...
İçimde ürkek bir korku.
İçimde içinde beni kaybetmişsin gibi bir kuşku,
İçimde çaresizliğin ilk solosu.
Ve sabah !
Ve ayrılığın uğultusu.
Uzun bir yol,
Karşılıklı susuşmalar..
Kaçırılan gözler.
Ve beklenen telefon.
Ve aramayan sevgili !
Öyleyse dinle.
Binlerce kadının koynunda uyan sabahlara,
Hepsini öp !
Yürü yürüdüğümüz yollarda el ele..
Ama ne olursun,
Bakma hiç birinin gözlerine,
Öyle derin bakma...
Dönmesin dilin "seviyorum" demeye.
Göğsündeyse başları, yüreğin çarpmasın öyle.
Üşüyorlarsa, tenini tenime serdiğin gibi serme üzerlerine.
Biliyorum,
Faydası yok artık, döndürmez yolundan seni hiç bir "gitme"
Ama ne olursun bir gece yarısı uyandır beni bu kabustan.
"Döndüm" de "geldim" de..
Yine gidersin,
Kapıları yüzüme çarparak gidersin,
Dünyamı başıma yıkar gibi,
İntikam alır gibi,
Ana bacı söver gibi,
Beni yerden yere vurur gibi,
Bağıra çağıra..
Yine gidersin,
Daha güzel gidersin bu defa.
Nursen Yıldırım
|