Sevmediğim onlarca insan var,
Severmiş gibi öptüklerim.
Yara bandı niyetine kullandıklarım.
Paylaşmadığım birşeyler var onlarla, sırf yarım kalsınlar diye.
Parmaklarım kirlenir diye dokunmadım hiçbirinin gözyaşlarına ağladıklarında.
... Hep düştüm akıllarına gözlerini kapadıklarında,
İnkar ettim adımı intihara teşebbüsten tutuklandıklarında.
Kirli yalanlarımı damlattım beyazlarına...
Cam çerçeve yıkıldı üzerlerine, kapıları çarptığımda,
Bakmadım arkama.
"Sonra biri geldi"
İşte tam da o'ndan hemen sonra, merhaba dedi aynalar bana.
Severmiş gibi seviştiğinde benimle,
Yarasına merhem,
Diline sakız,
Ayağına kilim ettiğinde,
Ağladığım gecelerde gözyaşlarıma dokunmamak için sırtını döndüğünde yüzüme.
Eksilişime aldırmadan, o kapıyı vurduğunda,
Kıyametler koptuğunda,
Az sonra dünyam başıma yıkılacakmış gibi hissettiğimde dakikalarca,
Bağırdığımda,
Elleriyle kulaklarını tıkayarak uzaklaştığında..
Merhaba dedi aynalar bana.
Usulca fısıldadım dün gece Allah'a,
"Aldığım ah'lar olacaktı şurada ? Bunlar onlar galiba..."
Nursen Yıldırım
|