Sana doğru devriliyorum gece çökünce bu şehre.
Ellerini özlüyorum,
Kokunu..
Biran kapasam gözlerimi, gözlerin dikiliyor önüme.
Keşke diyorum hiç yalan söylememiş olsaydık.
... Keşke kirletmeseydik aramızdaki her neyse,
Keşke yormasaydık birbirimizi böyle..
Bir ihaneti çıkarıp, diğerini giydirmeseydik üzerimize.
Yarışırmış gibi,
Savaşırmış gibi,
Tüketmeseydik aramızdaki her neyse...
Bekliyorum,
Bir ses bekliyorum,
Bir cümle,
Bekletmek adi bir işkence biçimi bence.
Şimdi herşeye rağmen,
Tüm kırılmışlığımıza rağmen,
Tüm kızgınlığa,
Gelsen..
İnancınla gelsen bu defa,
Bu defa yalanlarını tutuşturup gelsen bana,
Bu defa bir yemin gibi gelsen,
Su gibi duru..
Kırmızı gibi kesin, keskin.
Kırmızı gibi, kararlı dursan karşımda...
Belki sarhoş oluruz ?
Güleriz belki ?
Belki ağlarız birlikte ?
Belki güveniriz, gücenmişliğimizi anlatırız gecelerce..
Bekliyorum,
Şu karanlık kadar koyu bir hüzünle,
Ateşler içinde..
Korkarak biraz, ellerini sahiplenecekler diye,
Biraz telaşlı her telefon sesinde.
Bekletmek çok adi bir işkence biçimi bence.
Çünkü Allah'a inanmak gibi birşeye benziyorsun sen gün geçtikçe.
Nursen Yıldırım
|