Anne beni affet !
Bileklerimi kestim az önce, en sevdiğin halın lekenecek.
Kızdım anne.
Çok kırıldım kendime..
Yanlış yazılmış bir kaderin köleliğini yakıştıramadım üzerime.
Kime sevdalanıp daldıysam gözlerine, longoza kapıldım.
Kaç kere öldüm anne, anlatamadım kimseye soğukluğunu yalnızlığın.
Baba beni affet.
Reddettim seni az önce..
Soylu bir piçim artık.
Gömün beni, kimsesizler mezarlığının kral dairesine !
Nursen Yıldırım
|