Hayatımın dönüm noktasıydın aslında,
Ezberlenen tek şarkıydın..
Alışılmış töre cinayetlerinin, intihar süsüydün..
Yüreğimin aşiret ağasıydı benliğin !
Gırtlağımı yakan sigara dumanı kadar mecburdum kokunu içime çekmeye.
Cinnet anlarında, elimdeki bıçağı camdan fırlatma sebebim olarakta kayıtlara geçirebilirdi Tanrı seni..
Bana vaad edilen hiçbir Cennet, senin nefes alış sesinden daha kıymetli değildi..
Hiçbir yeşil, hiçbir mavi ve hiçbir beyaz teninin sarısından üstün gösterilemezdi..
Gittin!
Ben şimdi,
Terkedilen oluyorum,
Ben şimdi unutulan..
Vazgeçilen..
Öldürülen oluyorum ben şimdi,
Oysa ben senin başucu kitabının sayfalarına sıkıştır isterdim beni,
Sırf ellerim saçlarımı biraz daha okşasın diye..
Gittin !
Nursen Yıldırım
|