Yapılan ibâdetlerin Allah katında makbûl olmasının tek şartı vardır. O da İhlâs`tır. İhlâs, yapılan ibâdetin ruhu hükmündedir. İhlâssız yapılan ibâdet, ruhsuz, sadece kuru bir şekilden ibarettir. Allah katında hiç bir değer ve kıymeti yoktur. İbâdette ihlâs ise, ibâdeti sadece Allah`ın bir emri olduğu ve rızâ-yı İlâhîyi kazanmağa vesile bulunduğu için yapmaktır.

Bu hususu Bediüzzaman Hazretleri, şu şekilde ifade ederler: "Ubûdiyet, emr-i İlâhîye ve rızâ-yı İlâhî`ye bakar. Ubûdiyetin dâîsi (yapılma sebebi) emr-i İlâhî ve neticesi rızâ-yı Hak`tır. Semerâtı ve fevâidi uhreviyedir." Eğer dünyevî bir menfaat ve fayda ibâdet yapmaya sebeb yapılsa, ihlâs kaçar, o ibâdet de bâtıl olur, yani, Allah katından kabûl görmez.

Peygamber Efendimiz bir hadîs-i şerîflerinde, işlenen amel ve ibâdetlerde ihlâsın yerini şu şekilde belirtmişlerdir: "Muhakkak Allah Teâlâ amel ve ibâdet olaraktan yalnız zâtı için hâlis olanı, rızâsı istenerek yapılanı kabul buyurur."