Düzmece Mustafa İsyanı
Mehmed Çelebi, Anadolu'da ki huzursuzlukları bertaraf etmiş, Batı'da yönelmeye hazırlanırken ilginç bir dedikodu yayılmaya başlamıştı. Ankara Savaşında Yıldırım Bayezid ile birlikte esir düşen Şehzade Mustafa'nın ortaya çıktığı konuşuluyordu. Zamanla ulaştığı kimseleri kendisine inandıran bu kurnaz müteşebbis, adım adım Osmanlı tahtını ele geçirmeye yaklaşacak, nihayetinde bertaraf edilecek ve bu vaka tarihe "Düzmece Mustafa İsyanı" olarak geçecektir.

Yaşadığı muğlakta olan bir şehzadenin kimliğini kullanarak saltanatı ele geçirmeye teşebbüs eden bu kurnaz müteşebbis, Trabzon limanından yola çıkarak önce Bizans'a, ardından Venedik'e ulaştı. Nihayet Venedik Senatosuna kadar çıktı ve Mehmed Çelebi'yi tahttan indirmek için Venedik Konseyinden desteğini istedi. Ne yapacağı konusunda emin olamayan Venedik Konseyi, onu Türkleri iyi tanıdığı için Eflak Voyvodası Mirça'ya (Mircea) gönderdi. Mirça, eski damadı Musa'nın hükümdarlığı döneminde sağladığı derin münasebet hasebiyle topraklarına güven içerisinde hükmediyordu. Ancak Mehmed Çelebi'nin hükümdar olması ile ilişkilerin gerilmiş olduğu çok açıktı. Bu sebeple Osmanlı'nın batıya yapacağı ilk fütuhatın kendi topraklarını hedef alacağını iyi biliyordu. Bu münasebetle Düzmece Mustafa'dan desteğini esirgemedi. Sahte Şehzade, Bizans hükümdarı Manuel'in de desteğini almayı başardı. Düzmece Mustafa, dış mihraklarla geliştirdiği münasebetler ve aldığı desteklerle zamanla nüfuzunu genişletti. Nihayet Mirça ve Manuel Mustafa'yı resmen Osmanlı hükümdarı olarak tanıdığını ve itibar ettiğini açıkça ifade ettiler.

İstanbul'a giden Mustafa, Manuel'in himayesi ve desteğiyle isyan çıkartmak üzere Selanik'e geçti. Manuel aynı yöntemi Süleyman Çelebi'nin oğlu Orhan üzerinden denemiş, yine Selanik'te bir ayaklanma çıkartmaya teşebbüs etmiş ancak başarılı olamamıştı. Selanik'e ulaşan Mustafa, daha önce Mehmed Çelebi'nin canını bağışladığı Aydınoğulları Beyi Cüneyd 'in de desteğini alarak Selanik'de küçük çaplı bir isyan başlatıp zamanla tüm balkanlara yayılmasını ve bu vesileyle tahta oturabilmeyi planlıyordu. Ancak umduğu gibi olmadı.

Mehmed Çelebi, önce Bizans'a küçük bir ders vermek için Marmara Ereğlisini ele geçirdi. Burayı geri emniyet noktası tayin ederek ticaret yolu üzerinden Selanik'e ulaştı. Mustafa'nın planladığı isyan umduğu gibi teveccüh görmemişti. Cüneyd ise onu koruyabilecek kadar kudretli değildi. Nihayetinde bizzat Mehmed Çelebi'nin başında olduğu orduya karşı koyamayıp teslim oldular. Yaşananlarda Bizans'ın ve Eflak'ın sorumluluğu büyüktü. Yaptığı hesaplar tutmayan Bizans, ilişkilerin daha fazla gerilmesinin önüne geçmek ve belki bir anlamda da özür mahiyetinde bir anlaşma imzalayarak yıllık 300 Bin Akçe ve Cüneyd'in İstanbul'da hapsedilmesi teminatı karşılığında Mustafa ve Cüneyd'in canlarını bağışladı. Bu anlaşmanın bir parçası olarak Mustafa da Limni adasında esir tutulacaktır (1416).

Mustafa, Mehmed Çelebi ölene dek burada hapis tutulmuş, ölümünün ardından Bizans tarafından serbest bırakılarak Edirne'ye gitmiş ve kendisine önemli bir taraftar kitlesi edinerek Bursa'ya yürümüştür. Ancak 2. Murad (Mehmed Çelebi'nin oğlu) ile karşı karşıya geldiği mücadelede yenilince Eflak'a kaçarken yakalanarak idam edildi (1422).