Cemil
Sevdalısına kavuşsa da mutluluğu bulamayan cemil ile Defçi Fatma nın türküsüdür.
Neredeyse bütün mahallenin kızları aşıkmış cemil´e. Bakışları can yakan, yakışıklı bir yiğitmiş bu delikanlı. Mahallenin kızlarından Fatma da Cemil i severmiş. Severmiş sevmesine de Cemil in kulağına gidecek kadar dolaşmış dillerde, ahali kızın haline dertlenir olmuş. Bir vakit, kendine bunca sevdalı olan Fatma’yı görmüş Cemil. Görür görmez Cemil de vurulmasın mı Fatma ya. İki gönül böyle ateşlenince, büyükler engel olmamış bu sevgiye. Engel olmamışlar ama geç olduğundan mı, yoksa güç olduğundan mı, Cemil ince hastalığa yakalanmış.
Aşıkların birbirine duyduğu bu tutkulu sevgi, Cemil in hayatına mal olmuş. Fatma kavuşup da duyamadığı Cemil in ardından ağlamış, ağıtlar yakmış. Cemilini kaybetse de aşk ateşi sönmemiş, ölünceye kadar içinde yanıp durmuş. Sevdiğine kavuşamayan Fatma, Birbirine kavuşan gençlerin düğünlerine gidip def çalarak, sevda ateşini dindirmeye çalışmış.
Gezmedim yorulmadım Cemil
Boş yere kırılmadım Cemil
Sana benzer dünyada Cemil
Bir başka bulamadım Cemil
Anan öle Cemil
Baban öle cemil
Yetim kalasın Cemil
Benim olasın Cemil
Kayalıkta bir kuş var Cemil
Kanadında gümüş var Cemil
Yarim gitti gelmedi Cemil
Elbet bunda bir iş var Cemil
Anan öle Cemil
Baban öle cemil
Yetim kalasın Cemil
Benim olasın Cemil
Bağa gel bostana gel Cemil
Zülüfün destele gel Cemil
Ana izin vermezse Cemil
Yalandan Hastalan gel Cemil
Anan öle Cemil
Baban öle cemil
Yetim kalasın Cemil
Benim olasın Cemil
|