Taştın yine deli gönül
Taştın yine deli gönül
Sular gibi çağlıyorsun
Gözden kanlı yaş akıtıp
Yollarımı bağlıyorsun
Nidem elim ermez yâre
Bulunmuyor derde çare
Geziyorum hep avare
Beni niçin eğliyorsun
Kaybettim ben arkadaşı
Zehir etti tatlı aşı
Gözlerimin dinmez yaşı
Irmak gibi çağlıyorsun
Şu bulutlar uçup giden
Yazın bize gölge eden
Gece gündüz öyle neden
İçin için ağlıyorsun
Sıkıldı Yunus’un canı
Kaybettiğim iller hani
Gurbet ile attın beni
Ciğerimi dağlıyorsun
|