Türk İstiklal Mücadelesinin malî kaynak oluşturma konusu, dünyada eşi benzeri görülmemiş bir fedakarlık örneğidir.

Ferdi Yardımlar: Mustafa Kemal Paşa'nın Anadolu'ya ayak basmasından itibaren bu hibeler olmuştur. Mesela Amasya'da Hacı Tevfik Efendi, Erzurum'da Raif Efendi, Ankara'da
Rıfat Börekçi Mustafa Kemal’e maddi destek sağlayan şahsiyetlerden bir kaçıdır. Raif Efendi ömrü boyunca biriktirdiği 800 altını Mustafa Kemal Paşa'ya vermiştir. Türk geleneğinin ve İslam dininin yardım ve hibe konusundaki toplumumuzda bıraktığı derin tesirler göz önüne alınacak olursa bu hibelerin daha birçok isimsiz şahsiyetler tarafından yapıldığı şüphesizdir denilirse yanılmış olmayız.

Tekalif-i Milliye Kanunu:
T.B.M.M.nin açılmasından sonra çıkarılan ilk kanunlardandır. Bu kanun gereğince bütün millet gücü oranında yardıma çağırılmıştır. Devlet bu kanun ile bir çift çorabın dahi hesabını yapmıştır. Kim neye sahipse devlete mutlaka bağışta bulunacaktır. Fakat Türk Milleti o zamanki yoksul durumunda dahi bu seferberliğe kanun zoruyla değil gönülden katılmıştır.

Dış Yardımlar:
Hindistan Müslümanlarının ve Afganistan Müslümanlarından toplanan bir miktar yardım Batı Türkistan'daki soydaşlarımızın Rus Hükümeti vasıtasıyla gönderdiği yardım, (bu yardımın önemli bir miktarı Ruslar tarafından kesintiye uğratılmıştır.) İtalyanların güney illerimizden çekilirken bıraktıkları silahlar bu türdendir.
Bunların dışında Müdafa-i Milliye Teşkilatının İstanbul'dan, başta silah ve cephane olmak üzere kaçırdıkları çeşitli askeri eşya ve malzemeler bir diğer maddi kaynak sayılabilir.