Ceyhan; Adana ili’ne bağlı ilçe ve merkezidir. 2 bucağı (Köserli, Sağkaya), 81 köyü vardır. İlin doğusunda; batıdan Merkez, güneyden Yumurtalık, kuzeyden İmamoğlu, kuzeydoğudan Osmaniye’nin Kadirli ve Merkez ile Hatay’ın Erzin ilçeleriyle çevrilidir.
İlçe toprakları genelde ova düzlükleriyle kaplıdır. Ceyhan Irmağı, kuzeydoğu güneybatı doğrultusunda ilçe topraklarını sular. Misis Dağları Ceyhan Ovası’m Adana Ovası’nı ayırır. Akdeniz iklimi egemendir. Yıllık 17.3°C, yağış tutarı 690 mm’dir. Yamaçlarda kızılçam ağaçları ile Akdeniz çalı türleri (maki) görülür. Ekonomi, tarım, hayvancılık ve tarım endüstrisine dayanır. Buğday, arpa, pirinç, pamuk, pamuk tohumu, yerfıstığı ve susam; meyvelerden portakal, üzüm ve zeytin yetiştirilir. Koyun ve sığır beslenir. Tarım ürünleri ticareti yapılır. Tarım alet ve makineleri yapım, bakım ve onarımı atelyeleri, pamuk, çırçır, dokuma, bitkisel yağ, çeltik, buz, tahin, şekerleme, salyangoz, un fabrika ve atelyeleri ile soğuk hava depoları ekonomik hareketlilik yaratır. Orman fidanlığında çevre ağaçlandırmalarında kullanılmak üzere kavak yetiştirilir. Deniz düzeyinden 34 m yükseltide kurulu olan ilçe merkezi, il merkezine 38 km uzaklıktadır. Osmaniye-Gaziantep Karayolu ilçe merkezinin 4 km kuzeyinden geçer. Yumurtalık’tan gelen ve taşımacılıkta önemli bir yeri olan karayolu, ilçe merkezinde anakarayolu ile birleşir. Adana-Osmaniye Demiryolu ilçe merkezi güneyinden geçer.
Tarih: İlkçağda ticaret yolları üzerinde yer alan Ceyhan’ın zengin bir tarihsel geçmişi vardır. Tarih boyunca Hitit, Fenike, Mısır, Asur, İran, Makedonya, Roma, Seleukos, Bizans, Moğol ve Memlûk egemenliğinde yaşadı. 12. yüzyılda Dulkadiroğulları, 14. yüzyılda Ramazanoğulları, 16. yüzyılda da Osmanlı Devleti topraklarına katılan yöreye Kırım Savaşı’ndan (1853-1855) sonra Kafkasya’dan gelen Nogay Tatarları, 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı’ndan sonra da Rumeli’den gelen göçmenler yerleştirildi. Su yetersizliği nedeniyle Ceyhan Irmağı’ndan yararlanmak amacıyla yerleşim bugünkü yerine taşındı. Hayvanların ırmaktaki suvatta sulanmalarından ötürü Yarsuvat adını alan yöre, daha sonra Minareli Köy adıyla anıldı. II. Abdülhamit döneminde Hamidiye, Abdülhamit’in tahttan indirilmesiyle de Urfiye adını alan yöre, 3 Mayıs 1929’da Ceyhan adını aldı. 19 Temmuz 1926’da Cebel-i Bereket’e bağlandıysa da 1 Haziran 1933’te Cebel-i Bereket’in yeniden ilçe yapılması üzerine Adana’ya bağlandı