Hepimiz biraz çıldırdık! Diyet yapmak için sağlık bozuyoruz, daha önemli ödemeleri kısıp, estetik yaptırmak için para biriktiriyoruz. Yağ aldırıp, burun küçültüp, dudak büyütüyoruz. Peki, bütün bunlar ne için?

Kadınlar, diğer kadınlar için güzelleşirmiş. Bu fikre katılmıyorum. Hayatım boyunca hiç başka bir kadın beni beğensin diye süslenmedim. Kadınların beni beğenip beğenmemesi de hiç umurumda olmadı. Belki şu doğru olabilir; bir ortama giren kadın, diğerlerinden daha güzel ve dikkat çekici olmak ister. Bu da gayet anlaşılabilir.

Hafta sonu gittiğim barda dikkatimi çeken birkaç konuyu sizinle paylaşmak istiyorum. İçerisi tıklım tıklım, müşterilerin çoğu da bayan. Detaya bakarsan hepsi farklı renkte, esmer, sarışın, kızıl, kumral ancak sorun şu ki birbirlerine benziyorlar. Kıyafetler, tarzlar, yüzler aynı duruyor. Belli ki, bu görüntüyü yakalayabilmek için ciddi para harcanmışlar. Muhtemelen düzenli gidilen masaj seansları, selülit bakımları, kuaförde o saç rengini tutturmak için tüketilen hatırı sayılır bir zaman ve para var.

Buna çok benzer görüntüleri televizyonda da görmek mümkün. Dizilerdeki oyuncuların yüzleri birbirine o kadar benziyor ki, hangi diziyi seyrettiğinizi bile karıştırabilirsiniz. Hokka gibi yapılmış burunlar, şişirilmiş dudaklar, botokslanmış ve gerdirilmiş yüzler…

Kadınların bakımlı ve güzel olmalarını elbette destekliyorum. Benim aklıma takılan, acaba işin dozunu kaçırmış olabilir miyiz? Kendine bu kadar yatırım yapan kadınların, cumartesi akşamını yalnız geçiriyor olması da biraz trajikomik değil midir?

İşin daha enteresan tarafı, yanında sevgilisi veya eşi bulunan kadınlar, diğer bakımlı ve yapılmış hemcinslerime oranla daha kilolu, estetiksiz, sade ve daha az dikkat çekicilerdi. İçeride şişman üç bayan gördüm, hepsinin yanında da sevgilisi ya da eşi vardı. Üstelik herkesten fazla eğlendiklerini, sevdikleri adamlarla el ele, kol kola oturduklarını da söylemeden geçemeyeceğim.

Aldı mı beni bir düşünce? Şimdi, magazinin, basının olağanüstü desteği ile beynimize kazınan, manken gibi olunmalı alt beyin komutunu son derece başarılı yerine getirmiş, vücudunda gram yağ bulunmayan, yüzleri kalem gibi çizilmiş, gösterişli ve ****i bu bayanlar, geceyi kız kıza geçirirken; kusurlarını kompleks etmemiş, kendi gibi olan diğer bayanların sevdikleri ile oturmalarında bir terslik yok mu? Her kanalda bir estetik cerrahı, diyetisyen, gündüz programlarını kaseti çıkan sanatçıdan fazla gezinirken, mankenleri işleri sebebiyle öyle vücut sahibi olmaya bağlamayıp, halkın da sıfır bedene inmesini çaktırmadan aklımıza sokan insanlar varken; çoğumuz da buna uyup, bunca eziyete katlanırken, bara yalnız başına gelmek zorunda olmak biraz adaletsizlik gibi gelmedi mi size?

O zaman bu işin doğrusu, aşkı bedende değil; beyin ve yürekte arayan erkeklerin de var olduğudur. Zaten ortalık birbirine benzeyen kadınlarımızla dolu. Demek zaman içinde farklı, kusurlu ve doğal olanlar prim yaptı. Yanlış anlaşılmasın, asla gidin kilo alın, çirkinleşin, kendinize bakmayın demiyorum. Ancak, şu işleri abartmasak diyorum. Görünen köy kılavuz istemez. Her şey ortada, artık ne kadar güzel olursanız olun, aşkın fiziksel etki ile devam etmesi, tek başına başarılı olamıyor. Burnu estetik yapan doktora rica edeceğiz, içimize farklı özellikler de ekleyecek.

Yani, kraliçe de olsak, aşkı yakalamak zor görünüyor. Hatta belki o kadar güzelleştikten sonra gerçek aşkı yakalamak daha da zorlaşıyor. Benden söylemesi, gece hayatından bakıldığında, aşk, şişmanların elinde gibi duruyor. Zaten ne demiş Aşık Veysel: “Güzelliğin on para etmez, bu bendeki aşk olmasa!” Sonra söylemedi demeyin….