Ayrı ayrı yanmayalım, gel beraber yanalım dedin bana. Yan yana yanamıyoruz, yana yana mı ayrılacağız?

Bazen gitmek gerek, ne kadar zor olsa da..

Ben uşaklarımı gözümden sakınarak büyüttüm, ama sen geldin hepsini ateşe attın!

Söylenemiyor çok şey, Susmadan..

Sen, ben, annem… Biz üçümüz yenilmez bir takımız!

Her şey için özür dilerim Nefes… Özür dilerim daha önce gelmediğim için…

Allah dua eden kullarına üç şekilde cevap verir. Evet der istediğini verir, hayır der daha iyisini verir, bekle der en iyisini verir…

Benim kanım benden başkasını yakmaz!

Köyün çobanı ben, sahibi abim!

Babam bana hep derdi ki.. Karadeniz gibi ol. Karadeniz gibi asi, Karadeniz gibi durulmaz, Karadeniz gibi derin..

Derler ki, Karadeniz’in umudu bitince inadı başlar. Şimdi o inadı sen anlat Karadeniz. Ben anlatınca deli diyorlar..

Bitmedi, Nefes bitmedi! Ezdim, dövdüm, yerle bir ettim ama bitmedi, kırılmadı, itaat etmedi! Nefes beni sevseydi, ne ezerdim, ne ceza verirdim, ne itaat isterdim…

Hayat masallardaki gibi değil, şeytanı öldürünce kahraman olmazsınız, o şeytan içinize işler. Bir ayağınız hep cehennemde kalır..

Başka kızlarla eğlenirken bile, bir gün Nazar’a sevdalanacağımı bilirdim. Bilirdim bilmesine de, kendime söylemezdim… -Murat Kaleli