Sigara kadar dost ama sigara kadar da bir o kadar düşman başka bir alışkanlık var mıdır bilemiyorum. Sigaranın ne manaya geldiğini elbette sigara tiryakileri takdir ederler. Sigara üzüntüyü, stresi, sevinci, başarıyı, heyecanı, keyifi, aşkı, terkedilmeyi kısaca hayata ve insan olmaya dair hangi hisler varsa hafifleten, kolaylaştıran bir arkadaştır aynı zamanda… Keyifli zamanlarda keyif katar, üzüntülü anlarımızda üzüntümüzü alır götürür. Her zaman aklımızın bir köşesindedir. Uygun şartlarda ve ortamda keyif için bir tane yakarız yeri geldikçe…
Bir de sigaranın sağlık açısından zararları ve ölümcül bir takım riskleri vardır. Bunu hep görmezden geliriz. Sanki yaramaz ama onunla hoş vakit geçirilen bir arkadaşın kötü yönlerini görmek istemeyişimiz gibi sigarayı masum sayarız sanki beyaz kağıdı ona masumiyet katıyormuş gibi… Yıllar geçer hatta yıllar yılları kovalar. Sigaranın o kötü kokusu artık bizim parfümümüz olmuştur bir nev’i, geceleri uyku tutmayınca kendimizi mutfağa balkona atarız bir sigara yakarız. Dumanıyla uykumuzu kaçıran tüm negatif düşüncelerimizi de gökyüzüne havaya havale ederiz. Yıllar geçtikçe sigara adı verilen bu kötü arkadaşın bizlere yaptığı kötülükler de yavaş yavaş ortaya çıkar. Öncelikle dişler sararır, cilt daha çabuk yaşlanır ve kırışır. Solgun ve kötü bir esmer ten rengine sahip oluruz, kilo alamayız, saçlarımız bile daha çabuk beyazlar akranlarımıza göre… Sonra orta yaşı devirirken hafiften göğüs ağrıları ve öksürükler baş gösterir. Ama hiç birimiz bunun sigaradan kaynaklandığını kendimize itiraf bile edemeyiz. Sigara tiryakilerinin bir kısmı aslında nispeten acısız bir ölüm yaşayacakları için şanslıdırlar. Göğüs ağrıları (angina pektoris) zamanla hem şiddet hem de süre açısından artar. Bu ağrı başlayınca sigaramızı elimizden hemen atarız. Ta ki kandaki nikotinin azalıp bizim mantıklı düşünmemizi engellemesine kadar içmeyiz. Sonra tiryakiliğin o kötü ve çirkin çirkef yanı kendisini gösterir. Kolaysa bırak bakalım şu sigarayı der bizlere meydan okurcasına… Nasıl olsa bıraksan bile 1 bilemedin 2 çok bilemedin 3*4 gün sonra pes edip tekrar başlayacaksın. Nitekim öyle de olur. Sigaradan kurtulamamanın verdiği pişmanlık, özgüven eksikliği ve başarısızlığın verdiği suçluluk duygusuyla başedebilmek için bir sigara daha yakılır, parasını el alır, dumanını yel alır. Ve bu kısır döngü sürer gider. Nereye kadar mı? sonunu siz seçin, kalp krizi, akciğer kanseri, gırtlak ve ağız kanseri, KOAH, Amfizem, ve diğer kalp damar hastalıkları, kanser çeşitleri…
Kısacası sigarayı bırakmaksızın bu illetten kurtulmanın 2 yolu var. Birincisi acısız gelen erken ölüm, diğeri ise geç ama acılı ölüm. Bir de en acılı görülen ama aslında pek te öyle olmayan sigarayı bırakmak seçeneği karşımızda mevcut. Sigara tiryakileri için sigarasız yaşam sanki tatsız tuzsuz bir hayatın başlangıcıymış gibi gelir. Tek düze ve hiç bir rengi kokusu, çeşnisi olmayan bir yaşam süreceğini sanar insanlar. Halbuki bu duygu, nikontin bağımlılığının beyinde oluşturduğu bir yanılsama ve sanrıdır aslında. Tüm psikolojik bağımlılıklar gibi nikotin bağımlılığı da insan beynine oyunlar oynar ve gerçeği bizlere ters düz eder. Bu yanılsama neticesinde bizlere tahakkümünü baki kılar. Artık onun kölesi ve köpeği olmuşuzdur. Bay nikotin nasıl düşünmemizi isterse öyle düşünürüz. Peki ya sorumlu olduğumuz insanlar, eşimiz, çocuğumuz anamız babamız, kardeşlerimiz ve yakınlarımız, dostlarımız. İşte bu noktada bir mücadele başlıyor. Bir tür vicdani muhasebe yapıyoruz. Çocuğumu 15 yaşında dünyada yapayalnız korumasız bırakıp kanser olup ölüp gidersem bu durumda suçlu muyum? Yanıt elbette evet oluyor. Hem de en affedilmezinden bir günah işliyoruz. Kendimizin keyfi ve iradesizliği yüzünden geride kalan herkesi olması gerekenden çok daha zor yaşam şartları ile başbaşa bırakıyoruz. Hele himayeye muhtaç küçük çocuklarınız varsa bu durumda suçluluk hissi büyüyor. Bir sigara daha yakıyorsunuz ve diyorsunuz ki bırakacam bu illeti… Ama asla bu son sigaram ve bunu şimdi elimden atacağım ve bir daha içmeyeceğim diyemiyorsunuz. Hele bitireyim birkaç fırt daha çekelim. Sonra nasıl olsa bırakırım. Hem ben sigarayı ne zaman istesem bırakırım. Ben istemiyorum gibisinden klişeleşmiş yalanlar da cabası…
Yıllar yılları kovalıyor ve artık yaşlanmaya başlıyor o bedeniniz. Hücreler kendisini tamir edebilme yeteneğini kaybetmeye başlıyorlar. Aslında ölüme yavaş yavaş yaklaşıyoruz. Ölüm Allahın emri de şu sigaranın bizlere yaptıkları o ölümü iyice acılara karacak. Bir gün pek çok kereleri önemsemediğiniz o öksürük canınızı acıtıyor ve ağzınızdan bir parça kan geldiğini görüyorsunuz. Aynaya bakıp ” Aman Allahım. Ben Ne Yaptım Kendime” dersiniz. Bu aşamadan sonra işin daha fazla trajedik hale gelmesini anlatmaya hiç gerek yok. En iyisi yol yakınken bizleri acılı be kesin bir ölüme sürükleyecek olan Sigara adı verilen dost görünümlü düşmandan kurtulmak olacaktır.

Sigarayı Bırakma Yöntemleri Nelerdir:
Sigarayı bırakmak elbette zor bir süreç. Ancak bundan 30 yıl öncesine göre sigarayı bırakmak için kullanılan yöntemler de çeşitlenmekle kalmıyor, aynı zamanda etkinlik bakımından da daha büyük fayda sağlıyor.Kısaca özetlemek gerekirse sigaradan kurtulmak için deneyebileceğimiz iki temel yöntem var:
– Birincisi nikotin sakızları, nikotin patch adı verilen flasterler ve diğer nikotin içeren elektronik sigara gibi yöntemler sayesinde sigarayı bıraktıktan sonra ortaya çıkan nikotin yoksunluğu belirtilerini engellemektir.
– İkinci yöntem ise mental olarak sigaraya karşı bizleri bırakmaya hazırlama süreci içeren tedavi yollarıdır. Hipnoz, telkin, grup terapileri, psikolojik destek gibi tedavi yöntemleri de sigarayı bırakma konusundaki başarı oranını ciddi manada etkileyen terapi yollarıdır.
Sigarayı bırakmak kesinlikle hiç bir şeyin sonu değildir. Tam aksine bir başlangıçtır. Artık yaşam kalitesini yükseltecek ve ortalama yaşam beklentisini artıracak şekilde sağlıklı yaşam açısından tüm kozlar sizlerin eline geçiyor. Kesinlikle sigaranın sinsi hilelerine yenilip sigara bırakma sürecinde yarı yolda kalmayın. Mümkünse canınız her sigara çektiğinde duygu ve düşüncelerinizi bizlerle paylaşarak rahatlayın.