Yeni yapılan bir çalışmaya göre, egzama ve sedef gibi deri hastalıkları olan çocuklar epilepsi, böbrek hastalığı ve astımı olan çocuklar kadar kötü bir hayatları olduğunu düşünmektedir.

Araştırmacılar egzaması olan çocukların –ve ebeveynlerinin- yaşam kalitelerine bakışının, başka hastalıkları ve okul ve oyunlarına müdahale, uyku kaybı ve alaya ve zulme uğrama gibi sorunları olan çocukların bakışı kadar kötü olduğunu göstermiştir.

Egzama derinin iltihaplanması ve tahrişi ile sonuçlanan bir grup deri hastalığı için kullanılan tıbbi terimdir.

Cilt Hastalıkları ve Sosyal Sorunlar
Her ne kadar egzama hayati tehdit taşıyan bir hastalık olmasa da, araştırmacılar hastalığın diğerleri tarafından görülebilir olmasının egzaması ve diğer deri hastalıkları olan çocukları sosyal sorunlara daha meyilli yaptığını göstermiştir.

Araştırmacılar, deri hastalıkları, astım veya diyabet gibi kronik hastalıklardan daha fazla apaçık ortada olduğundan, bunların yabancılaşma, lakap takma, alaya ve zulme uğrama gibi durumlara yol açmasının daha olası olduğunu söylemektedir. Bazı deri hastalıkları aynı zamanda çocuğun uyku düzenini bozabilir ve özgüveninin azalmasına, utanç duygusuna ve özellikle de yaşı ilerledikçe özsaygısının zayıflamasına neden olabilir.

Her ne kadar deri hastalıkları, kistik fibrosiz gibi ciddi hastalıklar gibi ömrü kısaltmıyor olsa da, günlük hayatlarında en az bu hastalıklar kadar üzüntü duymalarına yol açabilir.

Cilt Hastalıkları Yaşam Kalitesini Etkiler
Çalışmada araştırmacılar yaşları 5 ila 16 arasında değişen egzama, akne ve sedef hastalığı olan 379 çocuğu ve ebeveynlerini, bu hastalıkların yaşam kalitelerini ne kadar düşürdüğünü görmek üzere altı aydan fazla bir süre incelemişlerdir.

Araştırmacılar bu yaşam kalitesi oranlarını, kistik fibrosiz, diyabet, böbrek hastalığı ve epilepsi hastalığı olan, aynı yaş grubundaki 161 çocuğun ebeveynlerinin verdikleri oranlarla karşılaştırmıştır.

Sonuçlar çocukların raporları doğrultusunda sedef hastalığı –deride kırmızı, pullu lekelere neden olur- ve egzamanın en büyük üzüntüye neden olan deri hastalıkları olduğunu göstermiştir. Bunları ürtiker (kurdeşen) ve akne takip etmiştir.

Buna karşılık, başka kronik hastalıkları olan çocukların ebeveynleri de yaşam kalitesinde benzer bir düşüş rapor etmiştir. Yüzde 38 ile en büyük azalma serebral palsisi olan çocuklar için bildirilmiştir. Böbrek hastalığı olan çocuklar için, atopik dermatit olarak bilinen en yaygın egzama türü olan çocuklarla aynı şekilde yüzde 33’lük bir azalma rapor etmiştir. Ürtiker ve astım yüzde 28 ve sedef yüzde 27’de kalmıştır.

Büyük Bir Endişe, Alaya Uğrama
Çocuklara yaşam kalitelerini en çok neyin azalttığı sorulduğunda, egzaması, ürtikeri ve sedefi olan çocuklar arasında en büyük endişe kaşıntı ve ağrıydı. Akne ve siğili olan çocuklar ise bu soruya en büyük endişeleri olarak utancı göstermiştir.

Alaya ve zulme uğrama, sedefi olan çocukların ebeveynleri arasında üçüncü ve çocuklar arasında dördüncü sıraya konulurken diğer kronik hastalıkları taşıyan çocuklar arasında da büyük bir endişe kaynağıydı.

Araştırmacılar, çalışmanın deri hastalıklarının çocuklar üzerindeki derin etkisini gösterdiğini ve bulguların çocukların yüzleştiği sorunlar hakkındaki farkındalığın artmasına sebep olacağını ve insanları cesaretlendireceğini söylemektedir.