|
|
22.Aralık.2018
|
#61 |
  |
Adını andığımda, titreyen bir yürekle kalakaldım çaresiliğin ortasında,
Sana ağladığım ilk gece, bir bir kayıyordu gökten umutlar.. Ağır yaralıydım, kanıyordu her yanım. Yine Sezen söylüyordu, babadan yadigar pilli radyoda.. "Nerde bende o yürek yardan cayacak" Derken canlanacak sanıyordum ucu yanık fotoğrafın, Bırak diyordum hayat, toplama beni. Canımdan cayan yardan, caymaya cesaret edemeyen yüreğim, varsın dursun bir ezan vakti.. Nursen Yıldırım |
|
Alıntı
|
|
22.Aralık.2018
|
#62 |
|
|
Anne beni affet !
Bileklerimi kestim az önce, en sevdiğin halın lekenecek. Kızdım anne. Çok kırıldım kendime.. Yanlış yazılmış bir kaderin köleliğini yakıştıramadım üzerime. Kime sevdalanıp daldıysam gözlerine, longoza kapıldım. Kaç kere öldüm anne, anlatamadım kimseye soğukluğunu yalnızlığın. Baba beni affet. Reddettim seni az önce.. Soylu bir piçim artık. Gömün beni, kimsesizler mezarlığının kral dairesine ! Nursen Yıldırım |
|
Alıntı
|
|
22.Aralık.2018
|
#63 |
|
|
Yani ben sebep ararsam yaşamak için,
Bulamam, İntihar ederim.. Tuhafım biraz, biraz sarhoş bu gece.. Bin yüzü var insanların, bana hep en çirkini denk geliyor. Ve içim hiç acımıyor, Bunun adına alışkanlık deniyor, Yani her yalan bana çarpmadan geçmiyor, Her ihanet bana sarılmadan uyuyamıyor. Tekrar kırılamayacak kadar paramparça olduğumdan, terkedilişler de beni pek bir seviyor... Umrumda değil Umursadıklarınız.. Bu gece cin olsanız, çarpılırsınız, Rakı olsanız, kusulur.. Bu gece üzerime yürüseniz, bataklığımdan sağ çıkamazsınız. Umrumda değil Mümkünse cehenneme canınız... Dinleyin ! Karanlığıma saygı duyuşuna davetlisiniz, Ve "kimi sevsem sensin" diyen şaire, İletiniz; Kimi sevsem tuza yaralarımı şikayet eden ispiyoncu.. Kimi sevsem bıçak gibi keskin bir ucu. Üstadım kimi sevsem ben, Yüreği olmuş ******. Nursen Yıldırım |
|
Alıntı
|
|
22.Aralık.2018
|
#64 |
|
|
Hayatımın dönüm noktasıydın aslında,
Ezberlenen tek şarkıydın.. Alışılmış töre cinayetlerinin, intihar süsüydün.. Yüreğimin aşiret ağasıydı benliğin ! Gırtlağımı yakan sigara dumanı kadar mecburdum kokunu içime çekmeye. Cinnet anlarında, elimdeki bıçağı camdan fırlatma sebebim olarakta kayıtlara geçirebilirdi Tanrı seni.. Bana vaad edilen hiçbir Cennet, senin nefes alış sesinden daha kıymetli değildi.. Hiçbir yeşil, hiçbir mavi ve hiçbir beyaz teninin sarısından üstün gösterilemezdi.. Gittin! Ben şimdi, Terkedilen oluyorum, Ben şimdi unutulan.. Vazgeçilen.. Öldürülen oluyorum ben şimdi, Oysa ben senin başucu kitabının sayfalarına sıkıştır isterdim beni, Sırf ellerim saçlarımı biraz daha okşasın diye.. Gittin ! Nursen Yıldırım |
|
Alıntı
|
|
22.Aralık.2018
|
#65 |
|
|
Tutkulu sevişmelerin çocukları değildik biz, sarhoşluk kazalarıydık.
Tanrı, daha oyunun başında mızıkçılık etmişti bize. Sarhoş doğmuştuk, günahkardık.. Salıncak sırası hiçbir zaman bize gelmedi buyüzden ve biz hep çizgiye bastık ****ek oynarken.. Yıldızlar kaybolurdu kaldırınca kafamızı gökyüzüne, içlerinden biri yanlışlıkla kayarda dileğimiz gerçek olur diye. Ve hep yere düşerdi elma şekerimiz.. Mutluluğa varmak için bindiğimiz gemileri buzdağları parçaladı. Gözyaşı tadı silinmiyordu, gülmek için yaratılan dudaklarımızdan.. Haylazdık. Kafa tutardık Dünya'ya küçücük yüreklerimizle, Sıkardık minik ellerimizi, yumruklarımız sertleştikçe sataşırdık şanslı piçlere. Erken başlamaşıktık sigara denen illete, Doğuştan dertliydik.. Hüzünlü şarkıları duyunca cız ederdi içimiz Ve bir şiir pekala hıçkırıklara boğabilirdi bizi. Ölmek pahalıydı, boştu ceplerimiz. Düşen uçaklara binmek için yetmezdi, diğerlerinden yuttuğumuz bilyelerimiz. Bayram sabahları şeker toplayıp satardık, yine de almazlardı bizi tren garlarına. Alsalar raylarda azraille dans ederdik.. Yarınları sevmezdik biz, her yarın nefes almaktı çünkü. Nefes almak daha çok öfkelenmek hayata.. Herkes kaçarken yağmurdan, biz oturur işlek caddelerin köşelerine yüzmeyi öğretirdik gözlerimize.. O'nun için huzura tek kişilik bilet kestiler sonra.. Unuttu beni. Giderken bakmadı bile arkasına, o fren sesi ve saçıma bulaşan birkaç damla kan ! Üzerine serilen gazetelerin kekeleyerek okudğum, magazin haberleri kaldı geriye.. Bir tımarhanenin morgunda o'nun elini tutuyorum şimdi.. Güvercin oluyorum bazen.. Bazen uçurum.. O fren sesi oluyorum sonra. İzin verseler ölüde olacağım, Varmak için kaderi kaderime yazılmış adama.. Nursen Yıldırım. |
|
Alıntı
|
| Bookmarks |
| Etiketler |
| nursen , yildirim , Şiirleri |
| Seçenekler | |
|
|
Benzer Konular
|
||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevap | Son Mesaj |
| Ünlü Şairlerimizin Siyah Beyaz Şiirleri | Adenca | Şairlerden Şiirler | 11 | 10.Ocak.2019 23:05 |
| Ünlü Şairlerimizin Aşk Şiirleri | Adenca | Şairlerden Şiirler | 20 | 10.Ocak.2019 18:43 |
| Ünlü Şairlerimizin Haziran Şiirleri | Adenca | Şairlerden Şiirler | 9 | 10.Ocak.2019 18:36 |
| Ahmet Selçuk İlkan Şiirleri | Ozge | Şairlerden Şiirler | 0 | 08.Ocak.2019 23:06 |
| Abdülbaki Kömür Şiirleri | Ozge | Şairlerden Şiirler | 0 | 08.Ocak.2019 23:04 |
